အမုန္းမွာ ဘယ္ႏွခါ လြမ္းရမယ္
မွာတမ္း မရခဲ့သူ။
ကိုယ့္ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ ကမ္းလံုးျပည့္
စပယ္ေတြ တေဖြးေဖြးေျြကခန္း
ဘယ္အနမ္းနဲ႕မွ မေၾကေတာ့။
သစၥာတရား အၿပိဳအပ်က္ၾကား
ဆြဲမိဆြဲရာ ကိုယ့္ကဗ်ာအစအနေတြ
အၿငိဳးနဲ႕ ကြ်မ္းေလာင္။
႐ြတ္ဆိုေနက်
နာမည္ေလး ေျပးထြက္အသြားမွာ
ပဲ့တင့္သံေတြ ျပန္မလာဘူး
ရယ္ရင္ ေပါ့ေပမယ့္
ငိုၿပီး ေလးေနမိ။
ကမၻာ့ေၾကကြဲစရာမ်ားထဲ
ကိုယ့္ရင္နင့္မႈ အျပင္းဆံုး
ဒီေန႕သတင္းစာမွာ မပါတာကလြဲရင္
ကိုယ့္အသည္းကြဲျခင္း
တခမ္းတနား ႀကီးက်ယ္တယ္။
No comments:
Post a Comment