myspace codes
Click here for Myspace glitter graphics and Myspace layouts
-->

Pages

Wednesday, September 12, 2012

" ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးသာေက် " ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ့လား



" ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးသာေက် " ဆိုတာ ဟုတ္ရဲ့လား

မည္သည့္ေခတ္က မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္က စတင္၍ သံုးႏႈန္းခဲ့သည္ဟု မသိပါ။
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအၾကားတြင္ အမွန္တရားပမာ လက္ဆင့္ကမ္းေျပာဆို သံုးႏႈန္းေရးသားေနေသာ စကားတစ္ခုရွိသည္။ ယင္းကား -
" ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးသာေက် " ဟူ၍ျဖစ္သည္။

မိခင္ေမတၱာဖြဲ႔ သီခ်င္းတို႕တြင္လည္း သည္စကားကို ၾကားရဖူးပါသည္။
မိဘေမတၱာဖြဲ႔ စာစီစာကံုးတို႔တြင္လည္း သည္စာသားကို ေတြ႕ျမင္ရဖူးသည္။
လူၾကီးမိဘတို႔က သားသမီးတို႔ကို မိဘေက်းဇူးသိရန္ ဆိုဆံုးမသည့္ အခါတြင္လည္း
"သည္အသံုးအႏႈန္း" ကို ကိုးကားေျပာဆိုတတ္ၾက၏။
ေကာင္းျပီ။
(၁) ဘုရားရွင္ေသာ္မွ မိခင္၏ ေက်းဇူးကို ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာ ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏို္င္ေတာ္မူသည္မွာ "အမွန္တရား" ေပေလာ။
(၂) ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္က "သူသည္ မိခင္၏ ေက်းဇူးကို ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္သည္" ဟုမိန္႔ေတာ္မူခဲ့၍ေလာ။
(၃) မယ္ေတာ္ "မာယာ" ႏွင့္ မိေထြးေတာ္ "ေဂါတမီ" တို႔က ဘုရားရွင္သည္ သူတို႔အေပၚ ႏုိ႔တစ္လံုးဖိုးသာ ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာခဲ့၍ေလာ။
(၄) ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားတြင္ "ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးေက်" ဟူေသာ စာသားပါ၀င္ပါ၏ေလာ။ ဤသို႔ဆန္းစစ္ေလ့လာသင့္သည္။

စင္စစ္ေသာ္ "ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာေက်" ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းမွာ
ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္တြင္ လံုး၀မပါ၀င္ပါ။

ယင္းစကားမွန္၏ - မွား၏ ဟူသည္ကို မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီ၏ ျမတ္စြာဘုရားထံ
ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ အေျဖမွန္ကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီက ဘုရားရွင္အား ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါ၏။
" သားေတာ္ ဘုရား၊ သားေတာ္ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္က သားေတာ္ရဲ ႔ပကတိ ကိုယ္ခႏၶာ ၾကီးထြားျပီး အို၊ နာ၊ ေသ ကိုပဲ ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ သားေတာ္ဘုရားက မယ္ေတာ္ကို တိုက္ေကၽြးတဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က မယ္ေတာ္ရဲ႔တရားခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို ၾကီးထြားေစျပီး မအို၊ မနာ၊ မေသရာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို ေပးပါတယ္။
သားေတာ္ ဘုရားကို မယ္ေတာ္က တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ပကတိႏို႔ရည္ထက္
သားေတာ္ဘုရားက တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္က တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္။
သားေတာ္ဘုရားသည္ မယ္ေတာ္အေပၚမွာ ႏို႔ဖိုးအေၾကြးမရွိေတာ့ပါ။
ႏို႔ဖိုးေၾကြးေက်ပါျပီ "

မိေထြးေတာ္ "ေဂါတမီ" ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ဘုရားရွင္အား ႏုိ႔ဖိုးေၾကြးမရွိေတာ့ပါဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါလ်က္
ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးေက် ဟူေသာ စကားကို စတင္၍ ျဖန္႔ျဖဴးသူက ျဖန္႔ျဖဴးျပီး
မေ၀ဖန္ မစိစစ္မူလ်က္ လြယ္လြယ္ပင္ ႏို႔သက္ခံျခင္း၊ ယူငင္သိမ္းပိုက္လက္ခံျခင္းမွာ
မ်ားစြာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါ၏။

ေကာင္းျပီ။ ဘုရားရွင္သည္ မိေထြးေတာ္ "ေဂါတမီ" အေပၚတြင္သာ
ေက်းဇူးကို ေက်ျပြန္ေအာင္ ေပးဆပ္ႏိုင္ပါ၏ေလာ။ ေမြးမယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ "မယ္ေတာ္မာယာ" အေပၚတြင္လည္း ေမြးေက်းဇူးကို ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္ပါ၏ေလာ။
ဆန္းစစ္ေသာ္ - ျမတ္စြာဘုရားသည္ မယ္ေတာ္ရင္းကိုလည္း နတ္ျပည္တက္၍
အဘိဓမၼာတရားေဟာၾကားျပီး ေက်းဇူးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

ဘုရားရွင္၏ အဘိဓမၼာတရားကို နာၾကားျပီးေသာအခါ "မယ္ေတာ္မိ နတ္သား" မွာ
ေသာတာပန္ျဖစ္သြားျပီး "ဘံုစဥ္စံ အရိယာ" ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္
"အပါယ္ေဘး" မွ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါသည္။

ဤသို႕ျဖင့္ ဘုရားရွင္သည္ "မိခင္ရင္း" အေပၚတြင္လည္းေကာင္း၊
"မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီ" အေပၚတြင္လည္းေကာင္း၊ မိခင္ေက်းဇူးမ်ားကုိ ေက်ေျပေစရန္
အျမတ္ဆံုးေသာ ေလာကုတၱရာနည္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

မိခင္ေက်းဇူးကို ဖြဲ႕ဆိုရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ
"ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာေက်" ဟူေသာစကားေၾကာင့္-
(၁) ဤေလာက၌ သူတစ္ထူး၏ ေက်းဇူးကို သိေတာ္မူရ၌ အႏိႈင္းမဲ့ျဖစ္ေတာ္မူေသာ "ဘုရားရွင္" အား ျပစ္မွား ေစာ္ကားရာ ေရာက္ျခင္း။
(၂) ဘုရားရွင္ေသာ္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔တစ္လံုးဖိုးသာ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္ရာ သာမန္ပုထုဇဥ္လူသားတို႕အဖို႔ မိခင္ေက်းဇူးကို ေက်ေျပေအာင္ မဆပ္ႏိုင္သည္မွာ အျပစ္ေျပာဖြယ္မလုိဟူ၍ ခံယူၾကျခင္း၊ မိခင္ေက်းဇူးကို ဆပ္ရေကာင္းမွန္း မသိသူတို႔အဖို႔ ဆင္ေျခတက္စရာ၊ ေစာဒကတက္စရာ "စကား" တစ္ခုအျဖစ္ အသံုးခ်ႏိုင္ျခင္း။
(၃) "မိခင္ေက်းဇူး ေက်ေျပေအာင္ဆပ္နည္း" ရုွိသည္ဟုပင္ မသိေတာ့ျခင္း။..... ဟူေသာ "ရလဒ္ဆိုးမ်ား" ထြက္ေပၚလာပါသည္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိဘ၏ ေက်းဇူးကို အထူးအသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူပါ၏။
တိကအဂၤုတၱိဳရ္၊ ၄-ေဒ၀၏ႏုတ၀ဂ္၊ ၅-၁၁ ျဗဟၼကသုတ္တြင္ မိဘေက်းဇူးကို
ဤသို႔ ေဖာ္က်ဴးျမြက္ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

" ရဟန္းတို႔၊ မိမိအိမ္၌ မိဘတို႔ကို ေကၽြးေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ သားသမီးတို႔သည္ ျဗဟၼာ ႏွင့္ အတူေနထိုင္သည္မည္၏။ မိမိအိမ္၌ မိဘတို႕ကို ေကၽြးေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ သားသမီးတို႔သည္
လက္ဦးဆရာႏွင့္ အတူ ေနထိုင္သည္မည္၏။

ရဟန္းတို႔၊ ျဗဟၼာဆိုသည္ကား အမိ အဖ တို႔ကိုေခၚေသာ အမည္တည္း။
လက္ဦးဆရာ ဆိုသည္ကား အမိ အဖ တို႔ကိုေခၚေသာ အမည္တည္း။
အေ၀းမွ သယ္ပိုးလာရေသာ ပစၥည္းကိုပင္ ခံယူထိုက္သည့္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ျမတ္ဆိုသည္ကား အမိ အဖ တို႔ကိုေခၚေသာ အမည္တည္း။
အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းဟူမူကား အမိအဖတို႔သည္ သားသမီးတို႔အား အလြန္ေက်းဇူးမ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ ၾကီးျပင္းေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္၊ ရင္ေသြးကို ႏုိ႔တိုက္၍ ေမြးျမဴျပဳစုေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔ ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္တည္း "

ဘုရားရွင္သည္ "မိဘတို႔၏ ေက်းဇူး" ကို အထက္ပါအတိုင္း
အသိအမွတ္ျပဳ ေဖာ္ညႊန္းေတာ္မူခဲ့ျပီး မိဘေက်းဇူးကို ေက်ေျပေအာင္ တံု႔ဆပ္နည္းကိုလည္း
(ဒုကအဂၤုတၱိရ္။ ၄-သမစိတၱ၀ဂ္၊ ဒုတိယသုတ္) တြင္
ေအာက္ပါအတိုင္း နည္းေပးညႊန္ျပ ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ့ပါ၏။

"ရဟန္းတို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦးကို လြယ္ကူစြာ ေက်းဇူးတုန္႔ျပန္ဆပ္ႏိုင္သည္ဟု ငါမေဟာေပ။ အဘယ္ပုဂိၢဳလ္ႏွစ္ဦးဟူမူ ေမြးသည့္မိခင္ ႏွင့္ ေမြးသည့္ ဖခင္တို႕ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႕ အသက္တစ္ရာတမ္း၌ျဖစ္၍ အသက္တစ္ရာရွည္ေသာသူသည္ (အသက္ထက္ဆံုး)
အမိကို လက္်ာပခံုးထက္၌ ထား၍ အဖကိုလက္၀ဲ ပခံုးထက္၌ ထား၍
ထိုပခံုးထက္၌ပင္ အမိအဖတို႔အား မေကာင္းေသာ အနံ႔အသက္ကင္းေအာင္
အေမႊးအၾကိဳင္ လိမ္းေပးျခင္း၊ ေညာင္းညာပင္ပန္းျခင္း မရွိေအာင္ ႏွိပ္နယ္ေပးျခင္း၊
ေရးေႏြးတန္လွ်င္ ေရေႏြး၊ ေရေအးတန္လွ်င္ ေရေအး ခ်ိဳးေပးျခင္း၊
ေျခဆုပ္လက္နယ္ ျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ လုပ္ေကၽြးျပဳစုရာ၏။
အမိအဖတို႔ကိုလည္း ထိုပခံုးထက္တြင္ပင္ က်င္ၾကီးက်င္ငယ္စြန္႕ျခင္းကို ျပဳကုန္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔၊ ဤသို႕ပင္ လုပ္ေကၽြးျပဳစုေသာ္လည္း အမိအဖတို႔အေပၚ၌
လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို ျပဳလုပ္ေပးသည္ မမည္ေသး။
အမိအဖတို႕အား ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ဆပ္သည္ မမည္ေသးေပ။

ရဟန္းတို႔၊ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ အၾကင္သူသည္ သဒၶါတရား ေခါင္းပါးေသာ
မိဘတို႔ကို သဒၶါတရား ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
သီလမရွိေသာ မိဘတို႔ကို သီလရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
ႏွေျမာ၀န္တို ေသာ မိဘတို႔ကို စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
ပညာမရွိေသာ မိဘတို႔ကို ပညာရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။
ဤသို႕ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္
အမိအဖတို႔အေပၚ၌ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္ကို လုပ္သည္ မည္၏။ "

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ျမတ္ဘုရားသည္ ေလာကုတၱရာနည္းအားျဖင့္ မိခင္ေက်းဇူးကို ေက်ေျပေအာင္ ေပးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္

"ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ႏို႕တစ္လံုးဖိုးေက်" ဟူေသာ "ၾကီးမားေသာ အမွား" အား
ဆန္႕က်င္ၾကပါစို႕။
https://www.facebook.com/BuddhismBeams

မင္းနန္ (ေမာ္ကၽြန္း) အယူအျမင္မွန္ကန္ေရးမွ


ေဖးလ္ဘြတ္မွာ ေတြ႔ရလုိ႔  ၿပန္လည္မွ်ေ၀ၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ  ။


စာခ်စ္သူ မိတ္ေဆြေတြ အၿမင္မွာေရာ ဘယ္လုိ ၿမင္မိၾကလည္းဗ်   ?

ကၽႊန္ေတာ္စိတ္ကလည္း  ဒီအဆုိကုိ လက္ခံပါတယ္ ။

၀ုိင္း၀န္းေဆြးေႏြးက်ပါဦးလား ?

ရာဂ တဏွာ မီး အဘယ္ ကဲ႔သို႔ ျငိမ္းရ ပါ႔ မလဲ ...



ရာဂ တဏွာ မီး အဘယ္ ကဲ႔သို႔ ျငိမ္းရ ပါ႔ မလဲ ...

ကိေလသာ တဏွာလို႔ ဆို လိုက္တာန႔ဲ လူေတြက ရာဂတဏွာလို႔သာျမင္လိုက္ ၾက ပါတယ္ ။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ဆိုေတာ႔ ရာဂ ေလာင္စာ ကပိုျပီး လူသားေတြရဲ ႔ တဏွာ မီး ကို ပိုျပီး အရွိန္ေကာင္းေအာင္ အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳ ႏိုင္ ၾကလို႔ပါပဲ။ ရာဂ မီးေလာင္ စေလာင္ကၽြမ္းျပီဆိုတာနဲ႔ လူရဲ ႔ ပင္ကို အသိစိတ္ ေတြေပ်ာက္ကာ ေလာဘ ၊ေဒါသ ၊ေမာဟ ေတြဖုန္းလႊမ္းကာ အမွားအမွန္ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္တဲ႔ ညာဏ္ ပါေျပာက္ ကြယ္သြားတဲ႔ အထိ႔ အမွား မ်ားစြာ ကို အစြန္းေရာက္သည္ အထိ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္ ။ ရာဂမီးေတာက္၍ ကာေမသုမိစာၦစာရ ကံကိုလြယ္ ကူစြာေဖာက္ဖ်က္ ခ်င္သူမ်ား အတြက္
ကိုေအာင္ဦးထံမွ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္သားမိသမ်ွထပ္ဆင္႔ ေ၀မ်ွလိုက္ပါ တယ္။


ကာမေဖာက္ျပား မေမွာက္မွားႏွင့္…

ကာေမသု- ကာမဂုဏ္ကို၊ မိစၧာ- မွားယြင္းစြာ၊ အာစာရ- က်ဴးလြန္ ျခင္းဟူ၍ အနက္ အဓိပၸာယ္ရတာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သူတစ္ပါးမယား ျပစ္မွားေစာ္ကားမိျခင္းေလာက္ျဖင့္ မွတ္ယူ မထားသင့္ေပ။ “ႏွမခ်င္း စာနာေထာက္ထားပါ” ဟူေသာ ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ စကားျဖင့္ ပင္ အသိအလိမၼာရွိသူတို႔အဖို႔ ထိုကံကို က်ဴးလြန္လိမ္႔မည္မဟုတ္ပါ။ ကာေမသုမိစၧာစာရ ဟူေသာအမႈကို ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ သည္ပင္လွ်င္ အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႔ ရွင္းလင္းစြာ နားမလည္ၾကေပ။ အေနာက္တိုင္းသားတို႔အေနျဖင့္မူ နားလည္ဘို႔ ပို၍ပင္ေ၀းကြာ လွေပသည္။ ကာေမသုမိစၧာစာရက်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာအမႈကို ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ထားဘို႔ လိုအပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတို႔အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္ဖတ္မွတ္ခဲ႔ေသာ တရားစာ အုပ္တို႔မွ ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ ကာမဂုဏ္တို႔၌ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္း ျပဳက်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏ ဟု သီလေဆာက္ တည္ထားသူအမ်ိဳးေကာင္းသားသည္ မိမိ၏သီလ မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ ေအာက္ပါ အာဂမနီယ၀တၳဳ မသြားမလာ အပ္ေသာ မိန္းမ(၂၀)ကို ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။ (၁) မာတုရကၡိတ - မိခင္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၂) ပိတုရကၡိတ - ဖခင္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၃) မာတုပိတုရကၡိတ - မိဘႏွစ္ပါး ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၄) ဘာတုရကၡိတ - ေမာင္ၾကီးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၅) ဘဂိနီရကၡိတ - အစ္မ၊ ညီမ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၆) ဉာတိရကၡိတ - ေသြးသားေတာ္စပ္သူ ေဆြမ်ိဳး ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၇) ေဂါတၱရကၡိတ - အမိ်ဳးအႏြယ္ ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၈) ဓမၼရကၡိတ - တရားက်င့္ေဖာ္ခ်င္း ေစာင့္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ (၉) သာရကၡ - ကိုယ္၀န္ကတည္းက မွတ္သားသိန္ဆည္းခံရေသာ မိန္းမ၊ (၁၀) သပရိဒ႑ - ဤမိန္းမကို သြားလာလွ်င္ ဒဏ္သင့္ေစဟုမင္း မိန္႔ထုတ္ခံရေသာ မိန္းမ(ေတာ္ေကာက္ထားသည့္ မိန္းမ)။ မာတုရကၡိတမွ ဓမၼရကၡိတအထိ မိန္းမရွစ္မ်ိဳးတို႔ကို မိဘစသူတို႔က ေစာင့္ထိန္းသည္ ဆိုရာ၌ မိဘစသူတို႔သည္ ထိုမိန္းမတို႔၏ အထိအ ေတြ႔(ဖႆ)ကို အစိုးလည္းမရ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈလည္းမရွိသျဖင့္ မေစာင့္ ေရွာက္ႏိုင္။ ဖႆကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္မဟုတ္။ အမွန္မွာ ယုတ္ မာေသာအက်င့္ႏွင့္ ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့္ သြားလာေနထိုင္မႈကိုသာ တားျမစ္ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို မိန္းမရွစ္မ်ိဳးတို႔မွာ ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့္ ကာမေဖာက္ျပန္လၽွင္ ကာေမသုမိစာၦစာရကံ မ ထိုက္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကာမပိုင္လင္မရွိေသာေၾကာင့္ တည္း။ သာရကၡ၊ သပရိဒ႑မိန္းမႏွစ္မ်ိဳးတို႔မွာ ရည္စူးသတ္ မွတ္ ထားသူရွိျခင္းေၾကာင့္ ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့့္ ကာမေဖာက္ျပန္လၽွင္ ကာေမသုမိစ ၦာ စာရကံထိုက္၏။ (၁၁) ဓနကၠီတ - ဥစၥာျဖင့္ ၀ယ္ယူေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊ (၁၂) ဆႏၵ၀ါသိနီ - အလိုတူ၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊ (၁၃) ေဘာဂ၀ါသိနီ - ပစၥည္းအသံုးအေဆာင္ေပး၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊ (၁၄) ပဋ၀ါသိနီ - အ၀တ္အထည္ေပး၍ ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ၊ (၁၅) ၾသဒပတၱကိနီ - ေရခြက္၌ လက္ဆံုႏိႈက္၍ လက္ထပ္ေပါင္း သင္းေသာ မန္းမ ၊ (၁၆) ၾသဘဋစုမၺဋာ- ထင္းေခြေရခတ္ လုပ္ကိုင္ရေသာ အမ်ိဳးသမီး အား ယင္းအလုပ္တို႔ကို မလုပ္ေစေတာ႔ဘဲ ေခါင္းမွေခါင္းခုကိုခ်ေစ ၍ ေပါင္းသင္းေသာမိန္းမ၊ (၁၇) ဒါသီ - ကၽြန္လည္းဟုတ္ ၊ မယားလည္းဟုတ္ေသာ မိန္းမ၊ (၁၈) ကမၼကာရီ - အလုပ္သမားလည္းဟုတ္၊ မယားလည္းဟုတ္ ေသာ မိန္းမ၊ (၁၉) ဓဇာဟဋာ - သုဥ့္ပန္းအမ်ိဳးသမီးအား မယားအျဖစ္သို႔ေပါင္း သင္းေသာ မိန္းမ၊ (၂၀) မုဟုတၱိကာ - ေခတၱငွားရမ္း ေပါင္းသင္းေသာ မိန္းမ။ အထက္ပါ မိန္းမ (၂၀) တို႔တြင္ နံပါတ္ (၉) သာရကၡမွ နံပါတ္ (၂၀) မုဟုတၱိကာ အထိ မိန္းမ (၁၂) မ်ိဳးတို႔သည္ ပိုင္ဆိုင္သူရွိေသာ ေၾကာင့္ မိမိအားပိုင္ဆိုင္သူမွတစ္ပါး အျခားေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစာၦန္အထီးမ်ားႏွင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ကာမေဖာက္ျပန္လွ်င္ ကာေမသုမိစာၦစာရကံထိုက္၏။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လင္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ကာမအေတြ႔အထိကို ခိုး၍ သူတစ္ပါးအား ေပ်ာ္ေမြ႔ေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေယာက်္ားမ်ား မွာမူ မိန္းမ (၂၀) အနက္ တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ လွ်င္ ကာေမသုမိစာၦရကံ ထိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးဆရာၾကီးမ်ား က“မိန္းမ ႏွစ္က်ိပ္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းသိပ္လည္း၊ မအိပ္ေလရာ” ဟု ဆံုးမ ခဲ႔ၾက၏။ ဤသိကၡာပုဒ္၌လည္း သီလမရွိသူ၌ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္နည္း၏။ သီလရွိသူ၌ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္ၾကီး၏။ သီလမရွိသူအေပၚ၌လည္း အႏိုင္က်င့္ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္ၾကီး၏။ ႏွစ္ေယာက္အလိုဆႏၵတူ၍ က်ဴးလြန္လွ်င္ အျပစ္နည္း၏။ မွားယြင္းလိုေသာ ေစတနာလည္း မရွိ အလိုလည္းမတူဘဲ အႏိုင္အထက္က်ဴးလြန္ခံရသူအား ကာေမသု မိစာၦစာရမျဖစ္၊ က်ဴးလြန္သူ၌သာျဖစ္၏။ အေမွာင္ခန္းထဲ၌ အိပ္ေနစဥ္ မသူေတာ္ လာေရာက္ေနထိုင္သည္ကို မိမိလင္မွတ္၍ သာယာေသာမိန္းမအားလည္းေကာင္း၊ မိမိ မယားႏွင့္ ယွဥ္အိပ္ေန သူ အမ်ိဳးသမီးအား မိမိမယားမွတ္၍ မွားမိေသာေယာက်္ားအား လည္းေကာင္း ကာေမသုမိစာၦစာရကံ မထိုက္ေပ။ မဂ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိဘို႔လိုအပ္၏။ မဂၢ=မဂ္=လမ္းေၾကာင္း။ လူတို႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ ကာမက်ဴးလြန္၍ ေဖာက္ျပန္ႏိုင္ေသာလမ္း ေၾကာင္းသံုးမ်ိဳးရွိသည္။ ၎တို႔မွာ- (၁) ၀စၥမဂ္ - က်င္ၾကီးစြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၂) ပႆာ၀မဂ္ - က်င္ငယ္စြန္႔ရာ လမ္းေၾကာင္း၊ (၃) မုခမဂ္ - စကားေျပာရာလမ္းေၾကာင္း၊ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္းတို႔အနက္ မိန္းမတို႔၏ မဂ္သံုးမ်ိဳး၌ ေယာက်္ား ၏ ပႆာ၀မဂ္ျဖင့္ က်ဴးလြန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေယာက်္ားအခ်င္း ခ်င္း၀စၥမဂ္၊ မုခမဂ္တို႔၌ က်ဴးလြန္ေသာ္လည္းေကာင္း ကာေမသုမိစာၦ စာရကံ ထိုက္၏။ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း၊ မဂ္တူအခ်င္းခ်င္း ထိေတြ႔ဆက္ စပ္လွ်င္မူ ကာေမသုမိစာၦစာရကံ မျဖစ္ပါ။ ကာေမသုမိစာၦစာရကံ ေျမာက္ေစေသာ အဂၤါေလးပါရွိ၏။ ၄င္းအဂၤါ မ်ားမွာလည္း ေယာက်္ားမ်ားအတြက္သာရည္ရြယ္ေပသည္။ ထိုအဂၤါ (၄)ပါးတို႔ကေတာ႔- (၁) မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ ျဖစ္ျခင္း၊ (၂) အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မွိ၀ဲလိုစိတ္ရွိျခင္း၊ (၃) လံု႔လျပဳျခင္း၊ (၄) သာယာျခင္း တို႔ျဖစ္ၾက၏။ မိမိ၏ မယား၌ ကာေမသုမိစ ၦာစာရကံ ထိုက္ျခင္း အဂၤါ (၄) ပါးလည္း ရွိေသး၏။ ၎တို႔မွာ- (၁) အကာလ - ေရာဂါ ၊ ကိုယ္၀န္ အလြန္ရင့္ေသာအခါ၊ (၂) အာေဒေသ - မိဘဆရာ သူတကာတို႔ ျမင္သျဖင့္ မသင့္ေနရာ၊ (၃) အဓေမၼန - က်င့္႐ိုးမဟုတ္က်င့္ျခင္း၊ (၄) အနေဂၤန - ေဆး၀ါးမွီ၀ဲ ရွိျမဲအဂၤါထက္ လြန္ေသာအခါ ဟူ၍ ရွိၾကေလ၏။ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ က်ဴးလြန္ျခင္းေၾကာင့္ရရွိေသာအျပစ္(၁၁) ခ်က္ရွိပါသည္။ ၎တို႔ ကေတာ႔- (၁) ကာေမသုမိစာၦစာရအားၾကီးေသာ လူသည္ မလိုမုန္းထားသူ ေပါ မ်ားျခင္း၊ (၂) မုန္း႐ံုမက ရန္သူလည္း မ်ားျခင္း၊ (၃) လာဘ္ပစၥည္းမ်ား ရွားပါးတိတ္ဆိတ္ျခင္း၊ (၄) ခ်မ္းသာမႈ ကင္းဆိတ္ျခင္း၊ (၅) မိန္းမ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၆) မိန္းမမဟုတ္ ၊ ေယာက်္ားမဟုတ္ ပ႑ဳတ္ျဖစ္ရျခင္း၊ (၇) ေယာက်္ားျဖစ္လွ်င္လည္း အမ်ိဳးယုတ္၌ ျဖစ္ရျခင္း၊ (၈) မ်က္ႏွာပ်က္၍ အရွက္ကြဲရတတ္ျခင္း၊ (၉) အဂၤါလကၡဏာ ဣေႁႏၵတို႔ယြင္းခ်ိဳ ႔ေသးသိမ္ျခင္း၊ (၁၀) စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက အားၾကီးရျခင္း၊ (၁၁) ခ်စ္သူႏွင့္ ေကြကြင္းကြဲကြာရျခင္း တို႔ ျဖစ္ၾက၏။ လကၤာျဖင့္မွတ္ပါေလ- “မိစာၦစာရ၊ က်ဴးလြန္ကလည္း၊ မုန္းၾကအမ်ား၊ ရန္သူပြား၍၊ ရွားပါး လာဘ္တိ္တ္၊ ခ်မ္းသာဆိတ္၏၊ ဣတၳိပ႑ဳက္၊ မ်ိဳးယုတ္ခါခါ၊ မ်က္ႏွာမလွ၊ အရွက္ရလ်က္၊ လကၡဏဣေႁႏၵ၊ ယြင္းေသြခ်ိဳ႔သိမ္၊ စိုးရိမ္မ်ားစြာ၊ ခ်စ္သူကြာသည္၊ ေရွာက္ကအျပန္ အက်ိဳးတည္း။” ဤ ျပဆိုခဲ႔ေသာ အျပစ္တို႔သည္ ၀ဋ္လိုက္ေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ရာဘ၀၌ ၾကံဳေတြ ႔ရ တတ္ေသာ အျပစ္မ်ားသာတည္း။ ထိုအျပစ္မ်ားအျပင္ ငရဲ၌လည္း ျဖစ္ၾကရေသး၏။ ကာေမသုမိစၦာစာရကံ အားၾကီးေသာ သူေဌးသားေလးေယာက္တို႔၏ “ေလာဟကုမီၻ” ေခၚသံရည္ပူငရဲမွ “ဒု၊ သ၊ န၊ ေသာ” ဟု ဟစ္ေအာ္ၾကပံုကိုလည္း လူအမ်ားပင္ၾကား ဖူးၾက ေလျပီ။ အထူး ဆင္ျခင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္း ၏ ျဖစ္ပံုလည္း ရွိေသး၏။ အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းသည္ ကမာၻတစ္ သိန္းမွ် ပါရမီျဖည့္ျပီးေနာက္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ေတာ႔မည့္ ဤကမာၻမွာ ပင္ တစ္ခုေသာဘ၀၌ ေရႊပန္းတိမ္သည္သားျဖစ္၏။ ထိုဘ၀တုန္းက လူေလ၊ လူလယ္္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းမိ၍ ကာေမသုမိစာၦစာ ရအမႈကို ျပဳေလ သည္။(လူမိုက္ႏွင့္ ေပါင္းျခင္းကား ဤမွ်ေလာက္ အျပစ္မ်ား၏။) ထို အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေရာ႐ု၀ငရဲ၌လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ႔ရျပီးေနာက္ လြတ္ေျမာက္လာေသာအခါ ေမ်ာက္ျဖစ္၍ ေ၀ွးေစ႔ကိုက္ေဖာက္ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဘ၀၌ ႏြားျဖစ္၍ သင္းကြပ္ (ေ၀ွးေစ႔အထုတ္) ခံရ၏။ ထို႔ေနာက္ မိန္းမ မဟုတ္၊ ေယာက်္ားမ ဟုတ္ပ႑ဳပ္ျဖစ္ရ၏။ ထို႔ေနာက္ (၅) ဘ၀ေျမာက္၌ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရေသာ္လည္း ထိုကာေမသုမိစာၦစာရကံ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ နတ္သားမျဖစ္ဘဲ နတ္သမီးခ်ည္း ငါးဘ၀လံုး လံုး ျဖစ္ရေသး၏။ ထိုဘ၀တို႔ေနာက္၌ လူ႔ျပည္မွာ ဘုရင့္သမီးျဖစ္ရ ျပန္၏။ ထို ဘ၀ေနာက္မွ ေယာက်္ားဘ၀ကိုရေလည္။ ဤသို႔လွ်င္ ကာေမသုမိစာၦစာရကံအတြက္ ပါရမီရွင္ၾကီးေသာ္မွ ငရဲက်ရ၊ ဘ၀ မ်ားစြာပင္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ရေသးသည္ကို သတိျပဳလ်က္ တစ္သံသရာလံုးက ပါလာခဲ႔ေသာစိတ္ဆိုး၊ ၀ါသနာဆိုးၾကီးကို တရား ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါကုန္။ စာဖတ္သူတို႔အားလံုး ေဘးရန္ခပ္သိမ္းကင္းျငိမ္းၾကပါေစ။ ႏွလံုးစိတ္ ၀မ္းျငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။



/ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္   ေရးသားသည္ ။