ျပကၡဒိန္ေတြသာ တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ ေျပာင္းသြားတယ္
အလြမ္းေတြဟာ ေျခရာခ်င္းထပ္ေနလို႔..
အသက္. ..ရွင္သန္ေနျခင္းဟာ
အဓိပၸါယ္ရွိရဲ႕လားေတာင္ ငါမသိေတာ႔ဘူးကြယ္
ေရွ႕ဆက္ဖို႔က ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္က ပါးပါးလ်လ်
ေနာက္ဆုတ္ဖုိ႔က်ေတာ႔လဲ ငါ႔ႏွလံုးသားက ခြင္႔မျပဳခဲ႔ျပန္ဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္ကို ကုိးကြယ္မိေနမွေတာ႔
မင္းအေပၚထားတဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ အစြဲအလမ္းေတြကုိ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ အထိသာ သယ္ေဆာင္သြားပါရေစေတာ႔..
ညစဥ္ညတိုင္းလုိလုိ......
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကုိ
နံရံ....ၾကမ္းျပင္..နဲ႔ မ်က္ႏွာၾကက္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲ
အေတြးေတြနဲ႔ ၀န္းရံ ကခုန္ေပ်ာ္ျမဴးတယ္
အခ်စ္ဆုိတဲ႔ အရာဟာ တခါတရံမွာ
အိပ္မက္အျဖစ္သာ ငါ႔ဆီကုိ
အလည္ ေရာက္ေရာက္ လာတတ္တယ္
အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြနဲ႔ ေနသားက်လုိ႔
ဒါဟာ “ဘ၀” ပါလုိ႔
အမည္နာမ မေပးလိုက္ပါရေစနဲ႔
အေမွာင္ေရာက္လုိ႔ အလင္းေပ်ာက္မွာကို
စုိးရြံ႕မိေနလို႔.....
ထံုးစံအတုိင္း...
ညကလဲ နက္ဆဲ
ဘ၀ကလဲ ခက္ဆဲ
ဒါေပမဲ႔လဲ .......
အၾကင္နာ “မ” ဘုရား
အလွတစ္ပါး ကိုေတာ႔ျဖင္႔ ...
ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိခ်င္ေသးတယ္..
No comments:
Post a Comment