“ အဘိုးအို နွင့္ အဘြားအို ”

အဘိုးအို နွင့္ အဘြားအို ု

ခႏၶာနိွပ္စက္ ဇရာတတ္လို့

အဘိုးခမ်ာ ပင္ပန္းရွာသည္။

သားေထာက္ေျမခံ မရွိျပန္ေတာ့

အဘြားျကီးမွာ အိပ္ရပါသည္

ယိမ္းထိုးယိုင္တိုင္ အေျကာ္ဆိုင္။

ေတာင္းပုလံုးစုတ္ ရက္လို့လုပ္၍္

စားျပီးေသာက္ျပီး အိပ္ကပ္ျကီးမွ

ပိုက္ဆံတစ္ရာကပ္လို့ပါသည္။

ရသာတဏွာ ေတာင္းတလာသည့္

မုန့္တီဝယ္စား ဝမ္းပိုးမ်ားကို

ျငိမ္းသက္ရမည္။

အဘြားျကီးကပ္ တဲဇရက္မွ

လမ္းသြားတစ္ေယာက္ မစေထာက္သည့္

တစ္ရာတန္ရြက္ က်စ္ကာကပ္လို့

မုန့္တီဆိုင္သာ ထြက္ခဲ႔လာျပီ။

မုန့္တီဆိုင္ရွင္ ေစ်းနူန္းတင္လို့

အဘိုးခမ်ာ ေတာင္္ပန္းရွာသည္

အခုပါလာ ေငြတစ္ရာမို့

နွစ္ရာတန္ေျကး အဘိုးမေပးနိုင္ပါဘူး။

တစ္ဝက္ခြဲသာ ေရာင္းေပးပါဟု

ဆိုင္ရွင္ေဒၚျကီး လက္ေကာက္ဟီးလို့

နတ္သံေနွာကာ ေျပာလိုက္ပါသည္

မုန္ဖတ္ဟင္းေရ ေစ်တတ္ေနလို့

အနုတ္ဂုတ္စုတ္ တစ္ရာဖိုးထုပ္လို့

မေရာင္းနိုင္ပါ နွစ္ရာပါမွ

ျပန္လာပါ။

မလွမ္းမကမ္းလူသြားလမ္းမွ

တုန္္ရီတုန္ခါ ေလ်ွာက္လွမ္းတဲ႔

အဘြားပင္ ဆိုင္အဝင္သို့

ေျခမခ်ေသး ခဏေလးမွာပဲ

ဆိုင္ရွင္ေဒၚျကီး ေလာဘျကီးက

သူေတာင္းစားမ်ား လြန္အားထားလား

ငါဆိုင္ေရွမွာ ေရာက္မလာနဲ႔။

သူေမထက္ျကီး အဘြာျကီးကို

ေအာ္ဟစ္ဆဲဆို စကာဆိုသည္

အဘိုးျကီမွ လွမ္ေတြ႔ရ၍

လက္ယက္လို့ေခၚ အဘြားကိုေခၚသည္

က်ဳပ္မွာ တစ္ရာရွိေနပါ၍

ဘြားျကီတစ္ရာ ထပ္ေပါင္းပါရင္

နွစ္ရာယူသြား မုန္႔သြားစားေခ်

လြတ္လိုက္ေလသည္

အဘိုအိုစိတ္ဓာတ္ လြန္မြန္ျမတ္သည္။

FB မွာ ခင္ရေသာ သူငယ္ခ်င္း အငယ္ေလး၏ လက္ရာ ၿဖစ္သည္ ။

“ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ”

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ

မီးခိုးအူအူ ဗံုးသံဆူတဲ႔

အျပာေရာင္ေတာင္တန္း ပန္းစံုလန္းပါေစ။
ေဗ်ာက္သံမျကား ငါတို့နားမွာ

ေက်းငွက္သံစံု ျကားရကုန္အံ။

အေမ့မဲ႔သား ယမ္းမံူျကားမွာ

ေအာ္လို့ငိုဟန္ ဒီအသံမွ

ကေလးပံုစံ ကစားဟန္ကို

ျမင္ရပါေစ။

မဝေရစာ စားရရွာသည့္

ေတာတြင္းဝင္ေျပး ဒုကၡမေသးေသာသူမ်ား

ကိုယ္အိမ္ကိုယ္ရြာ ျပန္ကာလာျပီး

မိရုိးဖလာ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔

သစ္သီးဝလံ စိုက္ပ်ိဳးသံႏွင့္

လက္ဖက္ခင္းအို လံုမပ်ိဳ၏

ေတးသံခ်ိဳခ်ိဳ ျပန္ျကားလိုုသည္။

ေဟမာန္ေဆာင္းတြင္း

ႏွင္းက်ျခင္းသည္

သဘာဝျဖစ္ရပ္ ဒို့သံုးသပ္သည္

ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ သူတို့ခံတာ

စာသင္ခန္းေန ကေလးေတြ

မဲမဲေမွာင္ေမွာင္ ေတာထဲေရွာင္ေနတာ

ကေလး မိဘ မဲ႔ခဲ႔ရတာ

အားလံုးကို

ျပန္ေလ်ွာ္ေပးဖို့ ျငိမ္းခ်မ္းပါ။

..................................။။။။။။။။။။။

fb မွာ ခင္မင္ခြင့္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကုိအငယ္ေလးရဲ့  လက္ရာ တစ္ပုဒ္ ၿဖစ္ပါသည္ ။

အေခ်အတင္

အေခ်အတင္
.......................

ေကာင္စုတ္ေရ...

အျပံဳးနဲ႕ နင္ဆင္လည္း
နင့္ဇာတ္လမ္းက ရုိးလြန္းပါတယ္
စကားေတြ ဘယ္ေလာက္သံုးသံုး
ငါ့စိတ္ကို မလႈပ္ရွားႏိုင္ဘူး
မာယာေတြ ပလီပလာနဲ႕
ငါ့ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပရုံနဲ႕
ငါလွည့္ၾကည့္မွာ မဟုတ္ဘူး
စိတ္မ၀င္စားဘဲ ေရာက္ေရာက္လာတဲ့
နင့္အေၾကာင္းက တကယ့္ကို
သူရဲေကာင္းပါပဲ
ဒါေတြကို အေသအခ်ာေတြပါလို႕
နင္ေျပာလဲ
ငါ့ႏွလံုးသားက "Sorry" ဘဲ
ဒီလိုပါပဲ
ဒီတစ္ပင္ ဟုိတစ္ပြင့္ ရနံ႕ေတြခ်ဴခ်င္ခ်ဴ
အလိုရွိတိုင္း ၀တ္ရည္ ေသာက္သံုး
အစာ၀မွ ကန္ခ်တတ္တဲ့
ပိတုန္းေတြ အေၾကာင္းကို
ပန္းေတြက ပိုသိပါတယ္ ေကာင္စုတ္ရဲ႕
ေကာင္မေလးေရ
အျပံဳးေတြကို မာယာထင္လည္း
ငါ့ႏွလံုးသားက ျဖဴစင္လြန္းပါတယ္
နင့္ရဲ႕စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသြားေအာင္
မလုပ္ရက္တာ အေသအခ်ာပါ
အရွံးေတြ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕
မင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပတာဟာ
ငါဟန္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး
မင္းႏွလံုးသားထဲ မေရာက္ရင္ေနပါ
မင္းစိတ္ရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာရွိရင္
ေက်နပ္ေနသူဟာ ငါပါ
ေရွ႕ဆက္မတိုးဘဲ ေနာက္ဆုတ္ဖို႕
နင္ေျပာလည္း
ငါကေတာ့ "I Love You" ပဲ
တကယ္ပါ
နင္ေစရာသြား နင္ခိုင္းတာလုပ္
နင္ၾကိဳးဆြဲရာကမဲ့ ကၾကိဳးရုပ္ပါ
ခိုင္းမရရင္ သတ္စားတတ္တဲ့
ေတာင္သူေတြ အေၾကာင္းကို
ႏြားေတြက ပိုသိပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္...။

---

“ ဘ၀ ”

""ဘ၀""

လမ္းက ""ေကြ ့ေကာက္ "" ေနေပမဲ့ ~~~~~~

""ေၿဖာင့္တန္း"" တဲ ့ ""စိတ္ "" နဲ ့ ~~~~~~

""ေလွ်ာက္"" ခဲ ့တယ္

""အတၱ"" မပါ ""ဗလာ"" ~~~~~

ဇရပ္ မွာလည္း ~~~~~~

""ေက်ာခင္း"" ခဲ့တယ္~~~~~~

""သိမ္ေမြ ့"" "" ၾကမ္းတမ္း"" ~~~~

""ေလာကဓံ"" ေပၚလည္း ~~~~~~

""မွီခို"" "" ေမွးစက္"" ဖူးတယ္ ~~~~~~

ကဗ်ာစာအုပ္ လည္း

""ခႏၶာ"" ""စကၡဳ"" ""အာရံု""

ေတြ ေပါင္းစု ၿပီး

"""""" ငွားဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္"""""""

""နိစၥဓူ၀"" ထဲမွာေတာ့ ဗ်ာ

""ၿဖစ္စဥ္"" နဲ ့ "" ၿဖစ္အင္"" ေတြက

သြားလိုက္ ၿပန္လိုက္

အဲဒီ ""ၿဖစ္စဥ္"" ေတြ ၾကားမွာပဲ~~~~~~

""ငါ"" က

""ဖ်ားလိုက္""

""နာလိုက္""

“ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္ ” ( ၂ )

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္
...........................

ခက္ဆစ္ဖြင့္ျပစရာမလိုတဲ့ ၀ါက်ေတြအတြက္ ဒီကဗ်ာမွာ ေ၀ါဟာရဖက္ရွင္ရိႈးေတြ တက္ေလွ်ာက္စရာမလိုဘူး အရွိဟာအရွိအတိုင္း၊ အသိဟာအသိအတိုင္း အခ်စ္ဟာအခ်စ္အတိုင္း၊ စစ္ဟာစစ္အတိုင္း ရွိလို႕သိလာရတဲ့ေနာက္ သိဖို႕ရွိလာရတဲ့ျဖစ္ရပ္မ်ားကို သတိသံေ၀ဂရေပးၾကပါ ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ စစ္ေတြျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မေပါ့ စစ္ေၾကာင့္ေတာ့ အခ်စ္ေတြျဖစ္မလာႏိူင္တာ ခင္ဗ်ားသေဘာညီရင္ ဒီအခ်ိန္မွာ က်ဳပ္တို႕အတူတူသံၿပိဳင္ေအာ္ရမွာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လြတ္လပ္ဖို႕အေရး ... လြတ္လပ္ေရးမဟုတ္ဘူး ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႕အေရး ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ။
နယ္ခ်ဲ႕ရန္ေၾကာင့္ သံဖေနာင့္ေအာက္မွာ ေအာ္ခဲ့ရတုန္းက လြတ္လပ္ေရး ... ျပည္တြင္းစစ္မီးအလွ်ံညီးေတာ့ ေအာ္ရမွာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ... ေမ်ာက္က ႀကိဳးေခြ ... ႀကိဳးေခြ ေဒါင္းက အိုးေ၀ ... အိုးေ၀ လူက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ... ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ရင္ အၿပံဳးမွာ အမုန္းေတြမပါေၾကးေပါ့ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ရင္ အဆံုးမွာ အၿပံဳးေတြနာေရးေပါ့ စားပြဲမွာထိုင္ ကေလာင္ကိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႏွလံုးေသြးနဲ႕ အကူေငြထည့္တဲ့ ဖက္ခြက္စား အႏုပညာသည္ေတြကို ခ်စ္တယ္ ထိပ္ဆံုးမွာထိုင္ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ညီအကိုခ်င္း လည္ပင္းညွစ္တဲ့ အာဏာပါးကြက္သား ရြဲကုန္သည္ေတြကို မုန္းတယ္ ။
အျဖစ္က ေဖာင္စီးရင္းေရငတ္သလိုပ ေရရွား၊ မီးရွား ၊ ခ်ိဳးကူသံရွားလွပါတဲ့ အမိေျမ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနတာက ေျချပတ္၊ လက္ျပတ္၊ တစ္ဘက္လပ္နဲ႕ ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ၊ ရင္ကြဲေတြ ... လင္ေပ်ာက္၊ သားေပ်ာက္၊ အိုးအိမ္ေမွာက္နဲ႕ ဥမမယ္စာမေျမာက္ အေလာင္း ထြက္ေကာက္ေနရတဲ့ ေျမစာပင္ေတြ ... မျမည္ဘဲ တီးေနရတဲ့ ေမာင္းေတြဟာ တံခါးပိတ္ျပာက် ဇာတိေျမမွာ မတီးဘဲ ျမည္ေနရတဲ့ ေမာင္းေတြသာ လူလံုးမလွ၊ ၀မ္းမ၀ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ။
ဘယ္သူသိမလဲ ... ကဗ်ာဆရာဟာ ပန္းပဲဖိုမွာထိုင္ၿပီး ရင္တြင္းျဖစ္ေတြကို မီးမေဆးခ်င္ဘူးဆိုတာ ဘယ္သူသိမလဲ ... ခုတ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ကိုင္းငယ္ေနာက္ လြင့္ပါသြားရတဲ့ဘ၀ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲဆိုတာ ဘယ္သူသိမလဲ ... ဒီကာလေတြမွာ အဖေတြက သားေတြကိုေျမျပန္ျမွဳပ္ေနရတယ္ဆိုတာ မီးေဆးအားေကာင္းတဲ့ ဓါးေတြကေတာ့ မာလွေပါ့ ကဗ်ာဆရာကေတာ့ အသည္းေျခာက္ခဲ့ရၿပီ လက္လြတ္စပယ္ျပဳ၀ံ႔သူေတြလည္း ျပဳၾကေပါ့ ပ်ားေကာင္ကေလးေတြခမ်ာေတာ့ အသိုက္အၿမံဳေပ်ာက္ခဲ့ရၿပီ မွတ္တိုင္ထင္ရင္လည္း စိုက္ၾကေပါ့ သမိုင္းကေတာ့ အခမ္းနားဆံုးေသာကေတြ ရင္မွာပိုက္ခဲ့ရၿပီ ။
နံနက္လင္းလို႕ အရုဏ္က်င္းပါၿပီဆိုကတည္းက တရားဓမၼနဲ႕ႏိူးထၾကတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႕ေဖးမၾကတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ ေမတၱာတရားနဲ႕ေႏြးေထြးလွတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ အေရးႀကီးရင္ ေသြးနီး၊ ေထြးစည္းၾကတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ ကိုယ္စားဖို႕ဆန္မရွိရင္ေန လွဴတန္းဖို႕အႀကံရွိၾကတယ္ " ရဟန္းစားေသာဆြမ္းတစ္နပ္က " သက္ေသေလ အိမ္တိုင္ေတြယိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြခိုင္မာတယ္ ေလာကဓံမွာ ကိုယ္နဲ႕အတူဖက္ရုန္းတဲ့ႏြားကိုေတာင္ သားသၼီးလိုသေဘာထားၾကတာ မ်က္ျမင္ေလ ေမတၱာသုတ္ရွိတယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိတယ္ ဦးသန္႕ရွိတယ္၊ အေမစုရွိတယ္ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း ျမစ္ခြဲေပါင္းမ်ားစြာ စီး၀င္ေပါင္းစံုခဲ့ၾကတဲ့ ငါတို႕ရဲ႕အျပာေရာင္ပင္လယ္ႀကီးရွိတယ္ ဒို႕ ... ဒို႕ ... ဒို႕တေတြ အၿမဲသတိရွိၾကမယ္ဆို ဒို႕ ... ဒို႕ ... ဒို႕တေတြ ေသြးရင္းညီအစ္ကိုမ်ားဆို ေမတၱာတရားရဲ႕အရိပ္မွာ သစၥာတရားရဲ႕အဓိပၸါယ္ ျပည္တြင္းစစ္မီးက အေျဖလားဗ်ာ ။
ငိုတစ္လွည့္ ရီတစ္လွည့္ မိုးေတြမစဲေသးဘူး ေႏြအဖီဆြဲထားတဲ့ကဲလားကအလြမ္းေတြ ႏွင္းခါးရိုက္၀င္လာပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ား ၀င္လာပါေတာ့မယ္ အိမ္လြမ္းသူငိုခ်င္းမွာ မ်က္၀န္းအိမ္ႏွင္းခဲမယ့္ရာသီ ေရာက္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်ား ေရာက္ပါေတာ့မယ္ လိပ္ျပာမလံုစြာ ေစာင္ၿခံဳေကြးၿပီး တိတ္တိတ္ေလး မ်က္ရည္မက်ပါရေစနဲ႕ လြတ္ရာေခ်ာင္မွာ အေမွာင္ခိုေလြးရင္း တိတ္တိတ္ေလး အစာမ၀ပါရေစနဲ႕ ဒီအခ်ိန္မွာ သစ္တစ္ပင္စိုက္ပါရေစ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္) ဒီအခ်ိန္မွာ အမိုက္ေမွာင္ေတြျဖတ္ပါရေစ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္) ဒီအခ်ိန္မွာ သီခ်င္းသံေတြပိတ္လိုက္ပါရေစ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္) ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လို႕ေအာ္ေအာ္ၿပီး စစ္ေတြထပ္မတိုက္ၾကပါနဲ႕ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လို႕ေအာ္ေအာ္ၿပီး ဒုကၡသည္စခန္းေတြထပ္မဖြင့္ၾကပါနဲ႕ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လို႕ေအာ္ေအာ္ၿပီး မၿငိမ္းမခ်မ္းမယ့္အေရးေတြထပ္မလုပ္ၾကပါနဲ႕ေတာ့ လံုေလာက္ပါၿပီ ... လံုေလာက္ပါၿပီ လံုေလာက္ရံုမက ပိုလွ်ံလို႕ကို လံုေလာက္ေနပါၿပီ အမိေျမဟာ သူ႕ရင္ေသြးငယ္ေတြကို ေပြ႕ေပြ႕ၿပီးငိုရလြန္းလို႕ ရိႈက္သံေတာင္မပီႏိူင္ေတာ့တာမို႕ ။
" ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္ " တဲ့ (အိပ္မက္ကေလး) ငါတို႕အားလံုး ခ်င္ျခင္းတပ္ရတဲ့ အိပ္မက္ကေလး လိုက္တိုင္းအၿမဲ ေ၀းေ၀းေျပးတဲ့ အိပ္မက္ကေလး ႏိူးထမႈတိုင္းမွာ ဘ၀နဲ႕ဆႏၵတစ္ထပ္တည္းမက် ၀မ္းနည္းစရာဆံုးရႈံးမႈေတြနဲ႕ လက္ျပတတ္တဲ့ အိပ္မက္ကေလး အိပ္မက္ကေလးထဲမွာ ငါတို႕ဟာ ... အက်ႌေသးေသး၊ ဖိနပ္ေသးေသးနဲ႕ အတၱေသးေသး ကေလးေလးေတြ အိပ္မက္ကေလးထဲမွာ ငါတို႕ဟာ ... ဖိုးလမင္းႀကီးဆီက ထၼင္းဆီဆမ္းကို ေဒါင္းလန္းႀကီးမွာ အတူတကြ ၀ိုင္းဖြဲ႕လို႕ အိပ္မက္ကေလးဟာ သူ႕ရဲ႕လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ငါတို႕ကို ယုယုယယေထြးေပြ႕ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ငါတို႕ရဲ႕မ်က္ရည္စေတြကို ၾကင္ၾကင္နာနာ သုတ္ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ နံနက္ခင္းဟာ ေသနတ္ေဖာက္ အိပ္မက္ကေလးကို ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ေတြေအာက္ ေမာင္းထုတ္လိုက္တယ္ ခုထိေတာ့ တိုက္ပိတ္အက်ဥ္းသား လြတ္ရက္ေမွ်ာ္ရသလိုပ အိမ္အျပန္လမ္းကို ေမွ်ာ္၊ ေမတၱာတရားကို ေမွ်ာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ေမွ်ာ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေမွ်ာ္ ေမွ်ာ္ ... ေမွ်ာ္ ... ေမွ်ာ္ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ပတ္ပ်ိဳးနဲ႕ မိုးေသာလက္ေတြျဖန္႕ထားရတဲ့ ငါတို႕ဟာ ဒုကၡသည္စခန္းက ကုလားအုတ္ေတြ ရြာထိပ္မွာ စစ္မီးေတြ တိတ္ၿပီလားလို႕ ခဏခဏေခါင္းေထာင္ၾကည့္ရတာလည္း အေမာပါပဲေလ ။         ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။

အရုိးသားဆုံး ၀န္ခံပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ဒီကဗ်ာေလးကုိေတာ့ 

အၿဖဴေရာင္အြန္လုိင္း ပရဟိတ ဆုိဒ္ မွ

ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ၿမန္မာၿပည္ ေခါင္းစဥ္ၿဖင့္ ကဗ်ာၿပဳိင္ပြဲတြင္ ဒုတိယ ဆု ရရွိသြားခဲ့ေသာ 

ကေလာင္ရွင္ မုိင္း ရဲ့ အေၿပာင္းေၿမာက္ဆုံး လက္ရာ တစ္ခု ၿဖစ္ပါသည္ ။

ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ၿမန္မာၿပည္ ( ၁ )

“ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ၿမန္မာၿပည္ ”

ျငိမ္းခ်မ္းေရးအလံလႊင့္ထားတဲ့ ငါရဲ႕ ကဗ်ာစီးခ်င္း နဲ႕

ၿပိဳင္ပြဲအတြင္း  ျဖတ္သန္းလို႔  မွတ္တမ္းတစ္ခု ေရးခဲ့ၿပီ

စိမ္းလန္းျဖာေ၀ ကံၾကမၼာေတြ နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္။

အျပဳသေဘာနဲ႕ တစ္ခုေျပာရရင္

ေခတ္အဆက္ဆက္ ဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစားပုိင္

ပစၥည္းမဲ့ေဒါသ ကိန္းဂဏန္းေသးေသးေလးနဲ႕

ျငိမ္းခ်မ္းေရး ….. ျငိမ္းခ်မ္းေရး …..     လုိ႔ ေအာ္ေနရံုနဲ႕ေတာ့ျဖင့္

ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းရလိမ့္။

လက္ရွိျပည္သူမ်ားရဲ႕ဆႏၵနဲ႕ ဒီမုိကေရစီ လုိက္ေလ်ာညီေထြရွိမဲ့ ကီး ကုိ ညွိ

တစ္ျပည္လံုး စည္းလံုးၿပီဆုိမွ  အညီဆံုးတီးလံုး နဲ႕ ခရီးဆက္

“ မင္း ’’  ခ်ည္းလည္းမၿပီး … “ သူ ’’ ခ်ည္းလည္းမၿပီး  …. “  ငါ ’’ ခ်ည္းလည္းမၿပီး

ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕  ဆင္းရူပကာ လွေစဖုိ႔

“ မင္း ’’  “ သူ ’’  “ ငါ ’’  အားလံုး ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိတယ္။

“ တုိ႕အေရး ’’ ..  “ တုိ႕အေရး ’’ ဆုိတဲ့အသံက

အမွန္တကယ္ဒီမုိကေရစီမရေသးသမွ်ေတာ့ စစ္ေခၚေတးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနဆဲပဲ။

မေက်နပ္မႈ႕ေတြ ၊ ေဒါသေတြ ၊ ေလာဘ ေတြ ရွိေနသမွ်

ငတ္ေနသမွ် ၊  ဆင္းရဲ ေနသမွ် ၊ မြဲေနသမွ် ကာလပတ္လံုး

ခဲေလသမွ် သဲေရက် ေပါ့။

သစ္ေတာေတြကုိအေျပာင္လွီး    ေတာင္ႀကီးေတြကုိျဖိဳ

ကုိယ္ေကာင္းစားဖုိ႔ ဆုိတဲ့ အတၱဆုိးကုိ လာဘ္ထုိးယူလို႔ရေနေသးရင္ေတာ့

ေ၀ႆာလီျပည္ ဘီလူးက်တာထက္ ဆုိးလိမ့္မယ္။

ဒီမုိကေရစီကမၻာသုိ႔ လုိ႔ ေအာ္ၿပီးခ်ီတက္ရာလမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္

ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြက ဒုကၡေပါင္းစံုနဲ႕ နပန္းလံုး

အုိးအိမ္ ၊ ေျမ ၊ ယာ ၊ လက္မဲ့ေတြ ဘ၀ကလည္း ေသမင္းေခၚသံေတြၾကားထဲမွာ

လိပ္ကုိ ပက္လက္လွန္ထားသလို ယက္ကန္ ယက္ကန္နဲ႕။

ေခတ္မီွ ႏုိင္ငံၾကီးသြန္းထုေနတာ ခုဆုိေငြရတုတုိင္ခဲ့ၿပီ။

လက္ရွိအခ်ိန္ထိေတာ့ ဒုကၡေတြက  ပုပ္ပြေနဆဲ။

ရဟန္းေတြ ၊ လူေတြ ၊ ေက်ာင္းေတြ ၊ ဘုရားေတြ ၊ ေျမေတြ ေပ်ာက္ဆံုးဆဲ

ခုလို ကုိယ့္ႏွလံုးသားကုိ ကုိယ္ျပန္ၿပီး ဆက္လက္စားသံုးေနရင္

ဟသၤာေတြလည္း မ်ိဳးတံုးေတာ့မယ္။

လူမ်ိဳးႏြယ္ စစ္ပြဲေတြ ကလည္း

                                ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးေန႕ရဲ႕ မနက္ျဖန္ကေန ခုထိရွိဆဲ။

အာဏာထိပါးခံရမယ္ဆုိရင္လည္း  ဘယ္သူေသေသ ေပါ့

ထစ္ကနဲရွိ ပစ္မယ္ ခတ္မယ္နဲ႕  ငေတ မာဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကဆဲ။

အဲဖရက္ႏုိဘယ္ကုိ အားနာလိုက္တာ

ငါတုိ႔ဆီမွာ  ျပသနာကုိ ေသနတ္ပါမွ ရွင္းလုိ႔ ရတယ္လုိ႕ ထင္ေနၾကဆဲ။

တစ္ဖက္ကမီးစ  တစ္ဖက္က ေရမႈတ္နဲ႕

ဂုတ္ေသြးစုပ္ေနၾကတဲ့ ေခတ္သစ္ဘူဇြာေတြရဲ႕ ညွိဳ႕ခ်က္ေအာက္မွာ

အမ်ိဳးေပ်ာက္ခ်င္တဲ့ သူေတြကေတာ့

ႏုိင္ငံေရးလုိလုိ ၊ လူမ်ိဳးေရးလုိလုိ ၊ ဘာသာေရးလုိလုိ နဲ႕

ေရာေထြးခံ ၊ အေမႊခံလို႔ ေကာင္းေနၾကဆဲ။

အမ်ားေကာင္းစားေရး လုိလို နဲ႕   သားေက်ာင္းထားေရးအတြက္လုပ္ၾက

တရားမွ်တေရး လုိလုိနဲ႕   မယားလွပေရး အတြက္ လုပ္ၾက

ကုိယ္က်ိဳးစြန္႕အနစ္နာခံမႈ လုိလုိနဲ႕ သူတုိ႔အမ်ိဳးအဓြန္႕ရွည္ၾကာစံ ဖုိ႔ရာအတြက္

ဖန္လာသမွ် အက်ိဳးစီးပြားအရပ္ရပ္ကုိ အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ေနၾကဆဲ။

ခန္းေျခာက္ေနတဲ့အုိးေတြပစ္ထားၿပီး

လွ်ံေနတဲ့အုိးေတြကုိ ေရထပ္ျဖည့္လို႕ ေကာင္းေနၾကဆဲ။

အတတ္ပညာရွာဖုိ႔ ေ၀းစြ

 မငတ္ပညာ တစ္ခုအျဖစ္(ဘ၀တူ)အမ်ားက ညႊန္လုိ႕

ဘုရားကၽြန္ ဆုိၿပီး ဘန္းျပ

 လမ္းမ ထြက္ကာ ေတာင္းစားေနသူေတြ မ်ားေနဆဲ။

ညီမွ်လား မညီမွ်လားၾကည့္

 ကမ​ၻာသိေအာင္ ေၾကြးတင္ေနတာက ဆယ့္တစ္ ဘီလီယံ

ျပည္ပဘဏ္ေတြမွာ တုိ႔ျမန္မာတစ္ဦးတည္းကလည္း

အဲသည္ေလာက္ေတာင္ အပ္ထားႏုိင္ေသးတယ္ဆုိပဲ။

ခ်မ္းသာတာ အမွတ္ကုန္ ေနတဲ့ လူေတြ ရွိသလို

၀မ္းစာသာ မငတ္ရံု ျဖစ္ေနတဲ့ လူေတြလည္း ဒုနဲ႕ေဒး။

ေတာင္ ေတြ႕ရင္ၿဖိဳ  ျမစ္ ေတြ႕ရင္ ဖုိ႔ ၊ သယံဇာတရေစဖုိ႕ အလုိ႕ငွာ ျမင္ရာကုိသိမ္း

ဒိန္းကနဲ တစ္ခ်က္ျမည္လုိက္ရံုနဲ႕ ခုပဲ ရတနာပံု ဆုိက္ေတာ့မယ့္ကိန္း

သူတုိ႕သိမ္းသြားတာကေတာ့

လူဆင္းရဲ ငမြဲေတြရဲ႕ မ်က္ရည္နဲ႕ ေဆးထားရတဲ့ ဘုိးဘြားပုိင္ ရတနာေတြ။

သဖန္းသီးေမတၱာမိ်ဳးနဲ႕ က်ီးအာသီးတုိက္အိမ္ ေဆာက္ေနသူေတြကုိ သိေစခ်င္တယ္။

ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ ေရာင္စံုေရပန္းေတြရဲ႕တန္ဖုိးက

ဘ၀ႏြမ္းေနတဲ့ ကေလးေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာင္းထားေပးလုိ႔ ရတယ္ ဆုိတာ …. ။

လမ္းဖြင့္ပြဲေတြ ၊ တံတားဖြင့္ပြဲေတြ  ျဖစ္ထြန္းၿပီးသား သီးႏွံစုိက္ခင္းေတြ ကုိ

သတင္းေတြလုပ္လုိ႕ ၾကြားေနမဲ့အစား

တံတား ေအာက္က အိမ္ယာမဲ့ ကေလးေတြကုိ  ထမင္းဟင္းေတြ ေ၀ေပးခဲ့ရင္

သူတုိ႔တစ္ေတြ တစ္ရက္လံုးေပ်ာ္ၾကရမယ္ ဆုိတာ …. ။

ေဟာ… ဟုိမွာ ..  ဘရစ္တနီစပီးယား ၀ါးၿပီးသားပီေကကုိ

ေဒၚလာေငြ ေထာင္ခ်ီလို႔ ေလလံဆြဲေနၾကတဲ့ေခတ္ထဲမွာ

တုိ႕ဆီက ကေလးတစ္ေယာက္  ဒူးေသာက္ေခါက္ လုိက္ေအာင္ လွည့္ေတာင္းလုိ႕မွ

မုန္႔ေပါင္းတစ္ခု၀ယ္စားဖုိ႕ေငြ မျပည့္ဘူးဆုိတာ…။

ကပ္သံုးပါး ၀ါးၿမိဳခံေနရတဲ့ ရင္ေသြးငယ္ေတြ အတြက္

ပရဟိတအဖြဲ႕ ဆိုတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ကုိ လည္တငင္ငင္နဲ႕ ေမွ်ာ္ေနၾကရတဲ့

မိဘေတြရွိေနၾကတယ္ ဆုိတာ ….။

. . . . . . .ဆုိတာ …  . . . . . . .ဆုိတာ …    ေတြကုိေပါ့။

“ နာ’’ ေနၾကတဲ့ လူေတြဟာလည္း အခု တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ု “ ဆာ’’ ကုန္ၾကၿပီ။

အတၱေတြ …  ေလာဘေတြ  .. မတရားမႈေတြ ….  ရန္ျငိွဳးေတြနဲ႕

စစ္မီးကုိ ေလာင္စာ မျဖည့္ၾကပါနဲ႕။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အဓိကလုိအပ္ခ်က္ကုိ အေျဖရွာ

ဆင္းရဲမြဲေတမႈ႕ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အတားအဆီး 

လုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးလုိက္ၾကပါစုိ႔။

စီးပြားေရးခ်ိန္ခြင္ မညီမွ်မႈ႕ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အဟန္႕အတား

မွတ္သား ေဖာ္ထုတ္ျပၾကပါစုိ႕။

အဓမၼ၀ါဒီ ဆုိတာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အေနွာက္အယွက္

ဟန္႕တားတုိက္ဖ်က္ၾကပါစုိ႕။

စစ္နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး  ဘယ္ဟာအေရးႀကီးလည္းဆုိတာသိရင္

ထုိင္ခံု နဲ႕ ဖင္ မၿမဲမွာ မပူရဘူး။

ခု တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တစ္ေယာက္တည္း….  အလုိေတာ္ရိ ေတြက အမ်ားႀကီး

ဦးသန္႕ ကတစ္ေယာက္တည္း….  ဟစ္တလာလက္သစ္ ေတြက အမ်ားႀကီး

အေမစုက  တစ္ေယာက္တည္း…..  ဘင္လာဒင္လုိ လူေတြက အမ်ားႀကီး။

ဘာသာမ်ိဳးစံုက လူေတြေတာ့ ဆုေတာင္းေနၾက  ရွိခုိးေနၾကၿပီ

ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ျမန္မာျပည္…. တဲ့..။

ေတာင့္တတဲ့ ဆုနဲ႕ ျပည့္စံုရပါလုိ၏

 မေတာင့္တတဲ့ စစ္မီး ျငိမ္းရပါလို၏။

စစ္မွာ.. မ်က္စိမပါဘူး ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ေသမင္းႏုိင္ငံပုိ႔တယ္

ေနာက္ထပ္ စစ္ကုိ မေမွ်ာ္နဲ႕  ၊ စစ္ေခၚေတး ကုိလည္း မဆုိနဲ႕

ဒီတစ္ခါမုိးၿပိဳရင္ ဘယ္သူမွ လြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
အရုိးသားဆုံး ၀န္ခံပါတယ္ခင္ဗ်ာ 

ဒီကဗ်ာ ကုိ 

အၿဖဴေရာင္ပရဟိတ အြန္းလုိင္း ဆုိဒ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ၿမန္မာၿပည္ ေခါင္းစဥ္မ်ားနဲ႔ 

ၿပဳိင္ပြဲ က်င္းပခ်င္းမွာ ပထမ ဆု ကုိ ရရွိသြားတဲ့ ကေလာင္ရွင္ ေမွာ္ ရဲ့ လက္ရာ ၿဖစ္ပါသည္ ..။

အခါအခြင့္ မသင့္လုိ႔ သူ႔ဆီကေန ခြင့္မေတာင္းပဲ တင္ၿဖစ္တာကုိလည္း စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္မိပါတယ္ 

နားလည္ေပးႏူိင္ပါေစ ေမွာ္ ကၽႊန္ေတာ္ ကေလာင္ရွင္ကုိ ခြင့္ပန္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္ ။