အထီးက်န္ျမစ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္
အက္ဆစ္မုိးေတြ ျပိဳပ်က္
ငုိရခက္ေနတဲ႔ ေႏြလယ္ည
ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာျပခြင္႔
မရွိႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ပါ
အတၱခ်ိဳခ်ိဳ ဘ၀ခါးခါး
သူမ်ားတကာ လက္ညိွဳးထုိးဖုိ႔အတြက္မ်ား
ငါ႔ဘ၀ လူျဖစ္လာရေလသလား......?
အထီးက်န္ျခင္း ကႏၱာရထဲ
ငါ႔ရင္ဘတ္လဲ ရဲရဲနီ
မၾကာမၾကာ ငါေၾကကြဲတတ္ေနျပီ
သည္းခံစိတ္ကို လည္မွာဆြဲ( ျဖစ္ႏုိင္ရင္)
အရာအားလံုးကုိ တစ္က
ျပန္စလိုက္ခ်င္ေပမဲ႔လည္း
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ အေရာင္မွိန္
ငါ႔ဘ၀ ေန၀င္ခ်ိန္ကုိကပဲ
ေစာလြန္းခဲ႔ေလသလား......?
No comments:
Post a Comment